Behandeling letsels van de flexorpezen van de hand
Het doel van het ontwikkelen van een richtlijn voor de behandeling van flexorpeesletsels van de hand voor volwassenen en kinderen is inzicht te geven in en eisen te stellen aan de multidisciplinaire behandeling van deze letsels gebaseerd op de actuele wetenschappelijke onderbouwing.
Flexorpeesletsels kunnen door scherpe of stompe letsels ontstaan, bijvoorbeeld door glasverwondingen of beklemmingsletsels, maar ook bij (gedeeltelijke) amputaties. Bij beklemmingsletsels en (gedeeltelijke) amputaties is meestal sprake van een combinatie van letsels; één of meerdere pezen met daarbij letsels van zenuwen, spier, bloedvaten en/of bot.
Door handletsels kunnen mensen in de ziektewet belanden of zelfs arbeidsongeschikt worden, zeker als het letsel niet direct herkend en goed behandeld wordt. Dit geldt zeker voor een beschadiging aan één van de flexorpezen, die erg belangrijk zijn voor het goed kunnen gebruiken van de hand. Handletsels worden niet altijd herkend en staan in de top drie van meest gemiste diagnoses. Flexorpeesletsel komt vaak samen voor met andere beschadigingen aan de hand, in het bijzonder zenuwletsel. Lichamelijk onderzoek is nodig om het letsel te kunnen ontdekken. Het is dan ook belangrijk om bij ieder handletsel voorbereid te zijn op een beschadiging aan een van de flexorpezen. Onderzoek moet worden gedaan om te zorgen dat een eventuele beschadiging op tijd en ook juist behandeld kan worden.